Η Ιατρική Εταιρεία Καβάλας γεννήθηκε το 1920 μέσα στις μεγάλες μετακινήσεις του πληθυσμού, κατά τη μικρασιατική καταστροφή. Οι κακές συνθήκες διαβίωσης, η φτώχεια και η ανέχεια είχαν σαν αποτέλεσμα τη μεγάλη ανάπτυξη της φυματίωσης, που τότε ήταν θανατηφόρα. Εκατοντάδες πάσχοντες, κυρίως νέοι, έμεναν εγκαταλειμμένοι από τους δικούς τους στους δρόμους και πέθαιναν, τόσο από το φόβο της μόλυνσης των υπόλοιπων μελών της οικογένεας, όσο και από την άγνοια για να τους βοηθήσουν. Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, συγκλονισμένοι οι ιδρυτές της Ιατρικής Εταιρείας, ιατροί, μαζεύουν με τα κάρα τους δυστυχείς αυτούς φυματικούς, τους μεταφέρουν στην περιοχή του Σανατορίου, τους περιθάλπτουν με τα μέσα της εποχής και δημιουργούν κάποιο απομονωτήριο.

Η ομάδα αυτή αποτελείτο καταρχήν από τους γιατρούς Σ. Πουλίδη, Ι. Αστεριάδη, Αν. Αποστολάτο, Ι. Κονσουλίδη, Ε. Λαζίδη, Ευρ. Θεοδωρίδη, Στ. Τζιμούρτα, Θ. Τριανταφυλλίδη κ.ά. Σύντομα μεταβλήθηκε σε αναγνωρισμένο Σωματείο με απόφαση του Πρωτοδικείου Καβάλας, με την επωνυμία ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ «Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ».

Από τότε έχει ήδη συμπληρώσει περισσότερα από 90 χρόνια προσφοράς στους πάσχοντες συνανθρώπους, τόσο από τους ιδρυτές της, όσο και από όλους τους γιατρούς που συνέχισαν το έργο των ιδρυτών, πιστοί στα ιδανικά τους. Η ζωή της είναι στενά δεμένη με την ανάπτυξη της Καβάλας, με το καπνεμπόριο και τους καπεργάτες. Η χρηστή οικονομική διοίκηση των γιατρών, η εμπιστοσύνη, η αγάπη και ο θαυμασμός του κόσμου για το έργο που επιτελούν μια χούφτα άνθρωποι, είχε σαν αποτέλεσμα συγκινητικές προσφορές από πλούσιους και φτωχούς. Έτσι, χτίζεται το Θεραπευτήριο «Ελπίς», του οποίου η προσφορά στα μαύρα εκείνα χρόνια στην περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης είναι ανυπολόγιστη, προσφορά που αναγνωρίζεται από όλους και βραβεύεται από την Ακαδημία Αθηνών, ώστε να είναι το καύχημα για την πόλη της Καβάλας και των γιατρών που την υπηρετούν εντελώς αφιλοκερδώς.

Το 1974 τα οικονομικά της Ιατρικής Εταιρείας επέτρεψαν και η Γενική Συνέλευση αποφασίζει να προσφέρει στην περιοχή Ορθοπεδικό Νοσοκομείο 60 κλινών, σύγχρονα εξοπλισμένο, για να αντιμετωπιστούν τα ατυχήματα που συνεχώς αυξάνονται και που έπρεπε οι ασθενείς να μεταφερθούν για νοσηλεία στο Κιλκίς ή στη Θεσσαλονίκη.

Το 1981 η εκλεγείσα κυβέρνηση θέλησε να αναλάβει από μόνη της την υγεία των πολιτών και η Ιατρική Εταιρεία παραχωρεί στην πολιτεία αντί μικρού ενοικίου τα νοσοκομεία για να χρησιμεύσουν για το σκοπό που έγιναν.

Η Ιατρική Εταιρεία θα συνεχίσει την προσφορά της η οποία περιλαμβάνει πλούσιο επιστημονικό (συνέδρια, δημοσιεύσεις) αλλά και κοινωνικό έργο (βρεφονηπιακό σταθμό και μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων).